Zaznacz stronę
Polski Ład. Internauci bardzo krytycznie nastawieni do reformy podatkowej

Polski Ład. Internauci bardzo krytycznie nastawieni do reformy podatkowej

Z badania 38,5 tys. opinii i komentarzy internautów na temat Polskiego Ładu (wypowiedzi, w których nazwa reformy padła minimum 1 raz, zamieszczone w okresie od 1 do 9 stycznia 2022 r.) wynika, że byli oni bardzo krytycznie nastawieni do sposobu, w jaki przeprowadzane są zmiany w podatkach.

Polski Ład źródłem strat. Internauci rozprawiają się z reformą podatków

Internauci wyraźnie dali upust emocjom. Dali do zrozumienia, że mają bardzo jednoznaczne opinie o politykach. Nazywani byli oni bandą oszustów, reformę określano mianem jawnej grabieży i zwykłym złodziejstwem, a obwinianego przez obóz rządzący za wysoką inflację Donalda Tuska nazywano przewrotnie wszechpotężnym Donaldem. Nie zabrakło też popularnego i często używanego przez osoby w sieci stwierdzenia „miska ryżu” czy przewrotnych nazw wzorowanych na Polskim Ładzie, np. Polski Dziad, Polski Wał lub Goły Zad.

polski ład strata

Dyskusja na temat Polskiego Ładu powiązana była w tym okresie najczęściej ze zmianami w sposobie rozliczania składki zdrowotnej, ale rozmowy miały też o wiele szerszy kontekst. Dużo dyskutowano o ogólnej kondycji gospodarki, wskazywano bardzo mocno na skutki wysokiej inflacji, szeroko też omawiano podwyżki cen gazu i prądu oraz pozotałych kosztów życia.

Na początku 2022 roku emocje pozytywne w porównaniu do średnich wartości z okresu 1-9 stycznia przeważały. Sytuacja uległa jednak zmianie po 4 stycznia, kiedy nastąpiło odwrócenie trendu zwiazane z pierwszymi doniesieniami o negatywnych skutkach reformy podatkowej.

polski ład kalkulator

Kluczowym momentem, w którym nastroje odwróciły się, było nagłośnienie afery związanej z pomniejszonymi wypłatami nauczycieli i policjantów, spowodowanymi problemami w uwzględnianiu ulgi dla klasy średniej. Nastąpiło wówczas nasilenie się emocji negatywnych. Dominującymi były złość oraz wstręt. Emocje te utrzymywały się do 9 stycznia włącznie.

Reforma wizerunkowo dodatkowo straci na inflacji

Polacy w sieci w prosty sposób połączyli kropki. Stąd wniosek, że czas na wprowadzenie tak dużych zmian nie był korzystny. Wszystkie podwyżki kosztów życia, z jakimi Polacy mają do czynienia w związku z najwyższą od dziesięcioleci inflacją, odbiją się niemal na pewno rykoszetem na reformie podatkowej i pójdą na jej wizerunkowe konto (pomimo, że nie mają z nią bezpośrednio nic wspólnego).

polski ład emerytury tabela

Badanie obejmowało media społecznościowe (Facebook, Twitter, Instagram, YouTube) oraz portale informacyjne (komentarze pod artykułami prasowymi) oraz blogi i fora dyskusyjne.

Dobrostan emocjonalny, czyli o zdolności radzenia sobie z własnymi emocjami

Dobrostan emocjonalny, czyli o zdolności radzenia sobie z własnymi emocjami

Dobrostan emocjonalny, czyli mówiąc inaczej zdrowie emocjonalne, to zdolność do radzenia sobie z własnymi emocjami i doświadczeniami, które napotykamy w codziennym życiu. National Center For Emotional Wellness zdefiniowały dobrostan emocjonalny jako świadomość, zrozumienie i akceptację naszych uczuć oraz zdolność do skutecznego radzenia sobie z wyzwaniami i zmianami.

Dobrostan emocjonalny. Jaka jest jego historia?

Według Global Wellness Institute, pojęcie emocjonalnego dobrostanu zakorzeniło się w świadomości społecznej w latach 50-tych XX wieku. Starożytne formy, takie jak Ajurweda czy Tradycyjna Medycyna Chińska, istnieją co prawda od tysięcy lat, ale kultury zachodnie nie myślały tak aktywnie o tym zjawisku aż do czasów współczesnych. Teraz nasz kontynent ma swój własny odpowiednik.

Nie można oczywiście przypisać jednej osobie zasług za to, że wpadła na pomysł emocjonalnego dobrostanu. Świadomość, że niemożliwe jest prowadzenie zdrowego i satysfakcjonującego życia, jeśli nie czujemy się dobrze pod względem emocjonalnym, wzrosła w ciągu ostatnich dziesięcioleci.

Jak dobrostan emocjonalny wpływa na nasze życie?

Być może nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak wiele różnych obszarów życia wiąże się z naszym dobrostanem i samopoczuciem emocjonalnym lub jego brakiem. Przyjrzyjmy się zatem, w jaki sposób umiejętność radzenia sobie z emocjami, rozumienia ich i zarządzania nimi wpływa na nasze życie.

Relacje

Kiedy wchodzimy w interakcje z innymi ludźmi, ważne jest, abyśmy rozumieli nasze własne punkty widzenia na różne sprawy. Czasami nie zgadzamy się z innymi ludźmi i aby utrzymać szczęśliwe i zdrowe związki, musimy być w stanie prowadzić spory w spokojny i odpowiedni sposób.

Jeśli nie jesteśmy w stanie dobrze radzić sobie ze swoimi emocjami, trudno jest radzić sobie z emocjami innych. Stan dobrego samopoczucia emocjonalnego ma wpływ na nasze relacje, zarówno te osobiste, jak i zawodowe. Aby jak najlepiej komunikować się z innymi i odnosić się do nich, im bardziej jesteśmy zdrowi emocjonalnie, tym więcej wsparcia i troski możemy zaoferować tym, których kochamy i szanujemy.

Praca i szkoła

Niezależnie od tego, czy jesteśmy już kilkadziesiąt lat po rozpoczęciu wybranej kariery, czy dopiero decydujemy, co chcemy robić w życiu, nasza umiejętność radzenia sobie ze zmieniającymi się sytuacjami jest kluczowa dla osiągnięcia sukcesu. Wiedza o tym, jak się czujemy, radzenie sobie z emocjami i zdolność do pokonywania wyzwań z pozytywnym nastawieniem, prowadzą do znacznie lepszych wyników w życiu szkolnym i zawodowym.

Wpływ złego samopoczucia emocjonalnego

Brak umiejętności radzenia sobie z sytuacjami, jakie niesie codziennie życie, może prowadzić do gorszych wyników, szczególnie dlatego, że negatywny stan emocjonalny jest źródłem wielkiego stresu. Oto kilka przykładów:

  • Niższa odporność: stres osłabia układ odpornościowy,
  • Nadciśnienie: długotrwały stres pogarsza ciśnienie krwi,
  • Wzrost zachorowań: stres pogarsza wszystko, od problemów z sercem po problemy psychiatryczne,
  • Problemy w związkach,
  • Trudności w pracy,
  • Problemy z koncentracją.

Korzyści płynące z silnego zdrowia emocjonalnego

Tak samo jak słabe zdrowie emocjonalne może powodować poważne problemy w życiu, tak samo dobre samopoczucie emocjonalne może pomóc w rozwoju. Nasze relacje z innymi mogą być na lepszym poziomie. Zmniejszenie stresu zmniejsza zachorowalność i zwiększa odporność. Pozytywne nastawienie zwiększa z kolei naszą produktywność, pomagając osiągnąć więcej w życiu.

Jak zoptymalizować swój dobrostan emocjonalny

Teraz, kiedy już wiemy, jak ważne dla zdrowego życia jest dobre samopoczucie emocjonalne, powinniśmy zastanowić się, czy jest coś konkretnego, co możemy zrobić, aby nasze własne zdrowie emocjonalne było na jak najlepszym poziomie. Na szczęście nie brakuje rozwiązań, które mogą wspomagać dobre samopoczucie emocjonalne.

Praktykujmy uważność (tzw. mindfulness)

Uważność polega na byciu obecnym w danej chwili. Zamiast żyć na autopilocie, mindfulness zachęca nas do prawdziwego uczestniczenia w naszym życiu, co może poprawić zarówno fizyczne, jak i emocjonalne samopoczucie. Możemy praktykować mindfulness, robiąc wszystko – od biegania po jedzenie.

Nawiązujmy kontakt i komunikujmy się z innymi

Nie ma potrzeby, aby przechodzić przez tę emocjonalną podróż samotnie! Zdrowie emocjonalne polega na tym, by być połączonym z własnymi emocjami i umieć sobie z nimi radzić, ale i tak większość wydarzeń toczy się wespół z tymi, których znamy i kochamy. Warto świadomie rozmawiać o swoich uczuciach z innymi, co może doprowadzić do zrozumienia. Pytajmy innych o ich uczucia, abyśmy mieli możliwość poznania różnych perspektyw i punktów widzenia.

Spróbujmy nawiązać kontakt z ludźmi spoza naszej grupy demograficznej, abyśmy mogli lepiej zrozumieć doświadczenia życiowe innych niż nasze własne. Istnieją niezliczone korzyści z łączenia się i komunikowania z innymi, a zwiększone zdrowie emocjonalne jest tylko jednym z nich.

Radzenie sobie ze stresem

Zarządzanie stresem jest kluczem do pozostania emocjonalnie i fizycznie zdrowym. Kiedy próbujemy odzyskać kontrolę nad stresem, spróbujmy różnych działań, aby zobaczyć, które pasują do nas najlepiej i sprawiają, że czujemy się szczęśliwsi.

Możemy wykonać prostą medytację z pomocą pierwszego lepszego filmu na YouTube lub aplikacji, pójść na spacer, wziąć kąpiel lub poćwiczyć głębokie oddychanie.

Zadbajmy o dobre samopoczucie fizyczne

Często myślimy o naszych fizycznych i emocjonalnych sferach życia zupełnie oddzielnie, ale jak widać, są one ze sobą bardzo powiązane. Poprawiając swój fizyczny dobrostan, zauważymy same korzyści również pod względem emocjonalnym.

Wykonywanie czynności, które zwiększają poziom endorfin, czyli substancji chemicznych poprawiających samopoczucie wytwarzanych przez nasze ciała, jest prostym sposobem na zwiększenie emocjonalnego dobrostanu. Endorfiny można zwiększyć poprzez wszystko, od tańca do śmiechu.

Pracujmy nad zrównoważonym życiem

Równowaga między życiem zawodowym a prywatnym jest czymś, o czym dużo się mówi, szczególnie w ostatnich latach. Wszystko dlatego, że ludzie zaczęli zauważać, że kiedy pracują zbyt dużo, nie mają czasu na relacje osobiste, relaks lub zabawę. Ich osobiste życie cierpi, a związki się rozpadają. Na koniec często zostajemy i bez pracy, i bez przyjaźni.

Aby być w najlepszym emocjonalnie stanie, będziemy zmuszeni zachować równowagę między pracą i zabawą. Wyznaczenie sobie czasu na zajęcia rekreacyjne i stworzenie twardych granic wokół godzin pracy to dwa proste sposoby, które bez wątpienia pomogą poprawić tę równowagę. Work-life balance to konieczność.

Najlepsza inwestycja to sen

Nasze nawyki i zachowania związane ze snem są znane jako higiena snu. Im lepiej śpimy, tym większe mamy szanse na dobre samopoczucie po przebudzeniu. Poprawmy zatem swoją higienę snu poprzez takie praktyki, jak wyznaczanie pory snu, ograniczanie kofeiny w ciągu dnia i nie objadanie się przed snem.

Każda z tych zmian może wydawać się nieznaczącym krokiem, ale kiedy połączy się je wszystkie razem, będzie to już marsz w kierunku poprawy jakości życia. Zdrowie emocjonalne jest ważne dla zdrowej egzystencji, a umiejętne wykorzystanie wyżej wymienionych narzędzi i metod może ustawić nas na ścieżce do sukcesu.

Inteligencja emocjonalna. Czy da się wykorzystać ją w miejscu pracy?

Inteligencja emocjonalna. Czy da się wykorzystać ją w miejscu pracy?

Inteligencja emocjonalna, czasami określana jako EQ (z j. ang. emotional quotient), odnosi się do zdolności osoby do rozpoznawania, rozumienia, zarządzania i rozumowania otoczenia za pomocą emocji. Jest to krytyczna umiejętność, jeśli chodzi o komunikację interpersonalną. To gorący temat nie tylko w psychologii, ale także w świecie biznesu.

Czym jest Inteligencja Emocjonalna? Goleman miał rację…

Termin ten został stworzony przez psychologów w latach 90-tych. Jego użycie szybko rozprzestrzeniło się na inne dziedziny, w tym biznes, edukację i kulturę popularną. Psychologowie Peter Salovey i John D. Mayer, dwaj wiodący badacze tego tematu, zdefiniowali inteligencję emocjonalną jako zdolność do rozpoznawania i rozumienia emocji u siebie i innych. Wbrew pozorom to zdolność trudna do opanowania, która obejmuje również wykorzystywanie jej do podejmowania decyzji, rozwiązywania problemów i komunikowania się z innymi.

Według Salovey’a i Mayera istnieją cztery różne poziomy inteligencji emocjonalnej:

  • postrzeganie emocji,
  • rozumowanie emocjami,
  • rozumienie emocji,
  • zarządzanie emocjami.

W przeszłości emocje i inteligencja były często postrzegane jako przeciwstawne sobie. Dziedzina ta bada, w jaki sposób procesy poznawcze i emocje oddziałują na siebie i wpływają na sposób myślenia wszystkich ludzi. Rozważmy zatem, jak emocje i nastroje, takie jak szczęście, złość, strach i smutek, wpływają na to, jak ludzie zachowują się i podejmują decyzje.

Dlaczego to EQ, a nie IQ jest ważne, by osiągnąć sukces?

Zainteresowanie psychologią emocji i koncepcją inteligencji emocjonalnej zaistniało wraz z publikacją w 1995 roku książki Daniela Golemana pt. „Inteligencja emocjonalna: Dlaczego znaczy więcej niż IQ„. W książce tej Goleman starał się udowodnić, że inteligencja emocjonalna ma kluczowe znaczenie w procesie przewidywania sukcesu w życiu na każdym polu. Kompetencje emocjonalne, jak przekonywał, odgrywają również szczególnie ważną rolę w miejscu pracy. W końcu tam też stykam się z ludźmi.

Koncepcja ta szybko przyciągnęła uwagę opinii publicznej, a najszybciej podchwycili ją specjaliści ds. zasobów ludzkich i liderzy biznesu. Naukowcy sugerują, że inteligencja emocjonalna wpływa na to, jak dobrze pracownicy współdziałają z kolegami z grupy, a EQ odgrywa również rolę w tym, jak pracownicy radzą sobie ze stresem i konfliktami. Wpływa ona również na ogólną wydajność w pracy. Inne badania powiązały inteligencję emocjonalną z satysfakcją z pracy. Powiązanie takie istnieje.

Badania i analizy wykazały, że pracownicy z wyższymi wynikami w testach EQ są między innymi lepiej oceniani w testach dotyczących funkcjonowania interpersonalnego, zdolności przywódczych i radzenia sobie ze stresem.

Goleman zasugerował, że choć tradycyjna inteligencja jest związana z sukcesami przywódczymi, to sama w sobie nie wystarcza. Ludzie, którzy odnoszą sukcesy w pracy, są nie tylko inteligentni (wysokie IQ). Mają również wysokie EQ. Inteligencja emocjonalna nie jest jednak przeznaczona wyłącznie dla prezesów i menedżerów wyższego szczebla. To cecha, która jest ważna i potrzebna na każdym etapie kariery, od studentów poszukujących stażu po doświadczonych pracowników mających nadzieję na objęcie stanowiska kierowniczego. Jeśli chcemy odnieść sukces w miejscu pracy i piąć się po szczeblach kariery, inteligencja emocjonalna ma kluczowe znaczenie dla Twojego sukcesu.

Inteligencja emocjonalna w praktyce. Co daje w miejscu pracy?

Dlaczego inteligencja emocjonalna jest tak cenioną umiejętnością w miejscu pracy? Według jednego z badań przeprowadzonych wśród menedżerów zatrudniających, prawie 75% respondentów zasugerowało, że ceni EQ pracownika bardziej niż jego IQ.

Inteligencja emocjonalna jest powszechnie uznawana za cenną umiejętność, która pomaga poprawić komunikację, zarządzanie, rozwiązywanie problemów i relacje w miejscu pracy. Jest to również umiejętność, którą – zdaniem badaczy – można doskonalić poprzez trening i praktykę.

LUDZIE O WYSOKIM EQ

OSOBY O NISKIM EQ

  • Podejmują lepsze decyzje i rozwiązują problemy

  • Zachowują zimną krew pod presją

  • Rozwiązują konflikty

  • Mają większą empatię

  • Słuchają, rozważają i reagują na konstruktywną krytykę

  • Odgrywają rolę ofiary lub unikają odpowiedzialności za błędy

  • Mają pasywny lub agresywny styl komunikacji

  • Odmawiają pracy w zespole

  • Są nadmiernie krytyczni wobec innych lub lekceważą ich opinie

Jak stać się bardziej inteligentnym emocjonalnie?

Podczas gdy umiejętności emocjonalne mogą przychodzić niektórym ludziom w sposób naturalny, istnieją rzeczy, które każdy może wyrobić, aby poprawić swoją zdolność rozumienia i radzenia sobie z emocjami. Może to być szczególnie pomocne w miejscu pracy, gdzie relacje i decyzje biznesowe z reguły opierają się na zrozumieniu interpersonalnym, pracy zespołowej i komunikacji.

Czynniki takie jak wychowanie i osobowość odgrywają dużą rolę w rozwoju inteligencji emocjonalnej, ale jest to umiejętność, którą można doskonalić poprzez wysiłek i praktykę.

Jedno z badań przeprowadzonych w 2011 roku wykazało, że uczestnicy, którzy trenowali kluczowe kompetencje emocjonalne, wykazali trwałą poprawę w zakresie inteligencji emocjonalnej. Odnotowano również poprawę w zakresie samopoczucia fizycznego i psychicznego, lepsze relacje społeczne i niższy poziom kortyzolu (hormonu stresu).

Jeśli jesteśmy więc zainteresowani poprawą swoich umiejętności w zakresie inteligencji emocjonalnej w celu zwiększenia wydajności w miejscu pracy, podejmijmy kroki i wysiłek w celu poprawy swoich umiejętności w pięciu podstawowych kategoriach inteligencji emocjonalnej:

  • samoświadomość,
  • samoregulacja,
  • umiejętności społeczne,
  • empatia,
  • motywacja wewnętrzna.

Ważne, by być bardziej świadomym siebie

Jednym z pierwszych kroków w kierunku wykorzystania umiejętności inteligencji emocjonalnej w miejscu pracy jest ćwiczenie rozpoznawania własnych emocji. Samoświadomość obejmuje bycie świadomym różnych aspektów siebie, w tym swoich emocji i uczuć. Jest to jeden z podstawowych komponentów inteligencji emocjonalnej. Aby rozpoznać swoje emocje i zrozumieć, co je wywołuje, trzeba najpierw być samoświadomym.

Zwróćmy uwagę na to, jak się czujemy. W jaki sposób te emocje wpływają na to, jak reagujemy? Czy to, co czujemy, ma wpływ na decyzje, które podejmujemy lub na sposób, w jaki współdziałamy z innymi? Kiedy zastanowimy się nad tymi pytaniami, może się okazać, że staniemy się bardziej świadomymi własnych emocji i roli, jaką odgrywają one w naszym codziennym życiu.

Dokonajmy bilansu mocnych i słabych stron emocjonalnych. Jak dobrze komunikujemyy się z innymi? Czy często odczuwamy zniecierpliwienie, złość lub irytację? Jakie są sposoby skutecznego radzenia sobie z tymi uczuciami? Rozpoznanie słabości pozwala na szukanie sposobów radzenia sobie z nimi.

Pamiętajmy, że emocje są ulotne. Współpracownik może nas zirytować lub szef może dać frustrujące zadanie do wykonania. Zanim zareagujemy, pamiętajmy, że są to rzeczy tymczasowe. Podejmowanie pochopnych decyzji w oparciu o silne emocje może być szkodliwe dla długoterminowych celów i sukcesu.

Ćwiczenie samoregulacji

Goleman zidentyfikował proces samoregulacji jako krytyczną część inteligencji emocjonalnej. Świadomość emocji to ważny pierwszy krok, ale trzeba też umieć nimi zarządzać. Ludzie, którzy posiadają umiejętności samoregulacji, potrafią dobrze i szybko dostosować się do zmieniających się sytuacji. Nie zamykają wszystkiego w sobie, czekają na odpowiednie sposoby wyrażenia swoich emocji, zamiast reagować impulsywnie.

Aby poprawić swoje umiejętności samoregulacji w miejscu pracy:

  • poszukajmy technik uwalniania stresu w miejscu pracy. Posiadanie hobby poza pracą jest świetnym miejscem, by zacząć. Ćwiczenia fizyczne to również zdrowy sposób na rozładowanie stresu,
  • zachowujmy zawsze zimną krew,
  • zaakceptujmy fakt, że nie możemy kontrolować wszystkiego,
  • poszukajmy pomocnych sposobów reagowania, które nie będą podsycać ognia,
  • zastanówmy się przed podjęciem decyzji. Emocje mogą nas przytłoczyć w gorącej chwili. Możemy dokonać spokojniejszego, bardziej racjonalnego wyboru, jeśli damy sobie odpowiednio dużo czasu na rozważenie wszystkich możliwości.

Poprawa umiejętności społecznych

Badania nad psychologią emocji sugerują, że ludzie z wysokim EQ mają również silne umiejętności społeczne. Ponieważ są one w stanie rozpoznawać emocje innych ludzi, są w stanie reagować odpowiednio do zastanej sytuacji. Umiejętności społeczne są również wysoko cenione w miejscu pracy, ponieważ prowadzą do lepszej komunikacji i bardziej pozytywnej kultury firmy.

Pracownicy i liderzy o dużych umiejętnościach społecznych są w stanie budować relacje ze współpracownikami i skutecznie komunikować swoje pomysły. Ludzie z dobrymi umiejętnościami społecznymi są nie tylko świetnymi partnerami w zespole, ale są również w stanie przejąć role przywódcze, gdy zajdzie taka potrzeba

Aby zwiększyć swoje umiejętności społeczne:

  • słuchajmy uważnie, co inni mają do powiedzenia. Nie oznacza to tylko biernego słuchania tego, co mówią inni. Aktywne słuchanie polega na okazywaniu uwagi, zadawaniu pytań i przekazywaniu informacji zwrotnych. Bez względu na to, czy jesteśmy menedżerem, kierownikiem czy tylko członkiem zespołu, aktywne słuchanie może pokazać, że pasjonujemy się aktualnymi projektami i chcemy współpracować z innymi, aby pomóc grupie oraz firmie osiągnąć postawione cele,
  • zwracajmy uwagę na komunikację niewerbalną. Sygnały, które ludzie wysyłają poprzez język ciała, mogą wiele powiedzieć o tym, co naprawdę myślą,
  • doskonalmy swoje umiejętności perswazji. Umiejętność wywierania wpływu w miejscu pracy i przekonywania członków zespołu i przełożonych do wysłuchania również naszych pomysłów może być bardzo pomocna w rozwoju kariery,
  • unikajmy biurowych dramatów. Starajmy się trzymać z dala od małostkowej polityki biurowej, która czasem ogarnia miejsce pracy, ale pamiętajmy, że konfliktów nie zawsze da się uniknąć. Skupmy się na słuchaniu tego, co inni mają do powiedzenia i szukajmy sposobów na rozwiązywanie problemów i minimalizowanie napięć.

Empatia, empatia i jeszcze raz empatia!

Ludzie inteligentni emocjonalnie są dobrzy we wchodzeniu w buty innej osoby i rozumieniu tego, co ona czuje. Empatia to coś więcej niż tylko rozpoznawanie tego, co czują inni. Obejmuje ona również sposób reagowania na te emocje. To fantastyczna i przydatna umiejętność, która przydaje się zawsze i wszędzie.

W miejscu pracy empatia pozwala zrozumieć różnice panujące pomiędzy współpracownikami i przełożonymi. Pozwala również rozpoznać, kto ma władzę i jak wpływa ona na zachowania, uczucia i interakcje, które wynikają z tych relacji.

Patrzmy na sprawy z punktu widzenia drugiej osoby. Czasami może to być trudne, zwłaszcza jeśli mamy wrażenie, że druga osoba nie ma racji. Ale zamiast pozwolić, by nieporozumienia przerodziły się w poważne konflikty, poświęćmy czas na spojrzenie na sytuację z perspektywy drugiej osoby. Może to być świetny pierwszy krok w kierunku znalezienia środka między dwoma przeciwstawnymi punktami widzenia.

Zwróćmy również uwagę na to, jak reagujemy na innych. Czy dajemy im szansę na podzielenie się pomysłami? Czy doceniamy ich wkład, nawet jeśli się z nimi nie zgadzamy? Dając innym do zrozumienia, że ich wysiłki są wartościowe, często sprawiamy, że wszyscy są bardziej skłonni do kompromisu. A to ostatecznie korzyść dla wszystkich.

Motywacja wewnętrzna. Ćwiczenia i przykłady

Innym kluczowym składnikiem inteligencji emocjonalnej jest wewnętrzna motywacja. Ludzie, którzy mają silną EQ mają tendencję do bycia bardziej zmotywowanymi do osiągania celów dla ich własnego dobra. Zamiast szukać zewnętrznych nagród, chcą robić rzeczy, ponieważ uważają je za satysfakcjonujące i są pasjonatami tego, co robią.

Pieniądze, status i uznanie są wspaniałe, ale ludzie, którzy odnoszą sukcesy w pracy, są zazwyczaj zmotywowani czymś więcej niż dobrami doczesnymi. Są pasjonatami tego, co robią. Są zaangażowani w swoją pracę, uwielbiają podejmować nowe wyzwania, a ich entuzjazm może wydawać się zaraźliwy. Nie poddają się w obliczu przeszkód i są w stanie zainspirować innych do ciężkiej pracy i wytrwałości w dążeniu do celu.

Skupmy się na tym, co kochamy w swojej pracy. Prawdopodobnie są rzeczy, które kochamy i takie, których nie znosimy. Spróbujmy skupić się na tych aspektach swojej pracy, które sprawiają przyjemność, takich jak poczucie spełnienia, które pojawia się po ukończeniu dużego projektu lub pomaganie klientom w dążeniu do osiągnięcia ich własnych celów. Zidentyfikujmy te elementy swojej pracy i czerpmy z nich inspirację.

Starajmy się też zawsze zachować pozytywne nastawienie. Optymistycznie nastawieni ludzie w miejscu pracy mają tendencję do inspirowania i motywowania innych. Przyjęcie tego rodzaju postawy może pomóc nam w uzyskaniu pozytywnego nastawienia do swojej pracy.

nteligencja emocjonalna odgrywa ważną rolę nie tylko w dobrym samopoczuciu, ale także w sukcesie w miejscu pracy. Na szczęście istnieje szereg możliwych do podjęcia działań i ćwiczeń, które możemy wynieść wprost z psychologii emocji. Pozwolą nam one poprawić swoje EQ i rozwinąć większe kompetencje emocjonalne, a to na pewno przełoży się na poprawę wyników w pracy, jakość relacji z innymi i w ostateczności na to, co kluczowe – sukces zawodowy.

Konferencja IEEE ’21: Uczenie się osobistych ludzkich uprzedzeń i reprezentacji dla subiektywnych zadań w przetwarzaniu języka naturalnego

Konferencja IEEE ’21: Uczenie się osobistych ludzkich uprzedzeń i reprezentacji dla subiektywnych zadań w przetwarzaniu języka naturalnego

Miejsce publikacji:

Conference: 2021 IEEE International Conference on Data Mining (ICDM) At: Auckland, New Zealand

Tytuł:

Learning Personal Human Biases and Representations for Subjective Tasks in Natural Language Processing

Autorzy:

Jan Kocoń, Piotr Miłkowski, Damian Grimling, Marcin Gruza, Kamil Kanclerz, Przemysław Kazienko, Julita Bielaniewicz

Abstrakt:

Wiele zadań w przetwarzaniu języka naturalnego, takich jak klasyfikacja tekstów obraźliwych, toksycznych lub emocjonalnych, jest z natury subiektywnych. Ludzie mają tendencję do postrzegania treści tekstowych na swój własny, indywidualny sposób. Istniejące metody powszechnie opierają się na uzgodnionych wartościach wyjściowych, takich samych dla wszystkich konsumentów. Tutaj proponujemy spersonalizowane rozwiązania dla subiektywnych zadań. Nasze cztery nowe modele głębokiego uczenia uwzględniają nie tylko treść, ale także specyfikę danego człowieka. Modele reprezentują różne podejścia do uczenia się reprezentacji i przetwarzania danych o czytelnikach tekstu. Eksperymenty przeprowadzono na czterech zbiorach danych: Teksty dyskusyjne Wikipedii oznaczone jako atak, agresja i toksyczność, a także opinie opatrzone adnotacjami z dziesięcioma numerycznymi kategoriami emocjonalnymi. Dane emocjonalne były traktowane jako regresja wielowymiarowa (multitask), natomiast dane z Wikipedii jako niezależne klasyfikacje. Wszystkie nasze modele oparte na ludzkich uprzedzeniach i ich reprezentacjach znacząco poprawiają jakość przewidywania w subiektywnych zadaniach ocenianych z perspektywy jednostki.

Link: ResearchGate

Stawianie granic. O wyczerpujących i wyniszczających emocjonalnie przyjaźniach

Stawianie granic. O wyczerpujących i wyniszczających emocjonalnie przyjaźniach

Większość ludzi potrzebuje dać upust stresowi i nerwom, z którymi mają do czynienia w codziennym życiu. Świadomość, że ma się blisko siebie kogoś, do kogo można się zwrócić w trudnych momentach, może być i jest oczywiście pocieszająca. Jeśli okaże się, że zawsze jesteśmy jedynie ramieniem, na którym można się wypłakać, może to rodzić frustrację.

Wampir energetyczny, czyli osoba wyczerpująca emocjonalnie

Nawet jeżeli pomaganie najbliższym czy przyjaciołom w trudnych sytuacjach, czy to w pracy, czy w problemach rodzinnych, może być satysfakcjonujące. Wyjątkiem może być sytuacja, gdy druga osoba nie odwzajemnia się tym samym. To powoduje, że z biegiem czasu taki człowiek obciąża nas psychicznie, emocjonalnie, a czasem nawet fizycznie. Po prostu przytłacza sobą.

Choć okazywanie empatii i współczucia innym nie jest niczym złym (wręcz przeciwnie!), branie na swoje barki wszystkich problemów innej osoby i niemalże pochłanianie jej stresu (nie otrzymując nic w zamian) w końcu sprawi, że poczujemy się wyczerpani. O takich osobach mówi się, że są wyczerpujący emocjonalnie. Oto, co warto wiedzieć o emocjonalnie „drenujących” nas przyjaciołach i jak zachować zdrowie psychiczne w tego typu relacjach.

Oznaki emocjonalnie wyniszczających przyjaźni

Ludzie, którzy są zewsząd otoczeni dramatycznymi zdarzeniami i sytuacjami, ciągle narzekają lub są – mówiąc wprost – emocjonalnym wrakiem, mogą być wszędzie. Są to ci, którzy wydają się – mówiąc obrazowo – wysysać z nas pozytywną energię i nastawienie do życia pozostawiając nas emocjonalnie wyczerpanych za każdym razem, gdy dojdzie do rozmowy przez telefon lub spędzeniu kilku godzin podczas spotkania.

Niektórzy ludzie wiedzą od razu, kim są i że należy ich unikać. Ale jeśli nie jesteśmy pewni, czy rzeczywiście mamy emocjonalnie drenujących przyjaciół, warto sprawdzić poniższą listę objawów takiej sytuacji. Nic nie jest w tym temacie jednoznaczne, dlatego wszelkich wskazówek należy szukać zarówno we własnych reakcjach, jak i w zachowaniu drugiej osoby.

Czego możesz doświadczyć?

Jeśli chodzi o identyfikację emocjonalnie wyniszczających nas ludzi, ważne jest, aby przyjrzeć się temu, jak reagujemy, gdy rozmawiamy z tą osobą lub gdy spędzamy z nią więcej czasu. Może się okazać, że ta tak zwana przyjaźń odbija się silnie negatywnie na naszym zdrowiu psychicznym. Oto kilka wyraźnych oznak, że bliska nam osoba może być emocjonalnie wyniszczająca:

  • Nasze związki lub przyjaźnie są wyraźnie emocjonalnie lub fizycznie wyczerpujące,
  • Regularnie poświęcamy się, aby upewnić się, że potrzeby bliskich osób są spełnione,
  • Doświadczamy niepokoju, zmęczenia lub frustracji w krótkim okresie po rozmowie z taką osobą,
  • Martwimy się o cudze problemy bardziej, niż o swoje własne samopoczucie,
  • Nasze pozytywne uczucia do drugiej osoby zaczynają powoli zanikać,
  • Nie potrafimy być sobą przy tej osobie, a nawet autocenzurujemy swoje myśli i emocje,
  • Nie mamy okazji, by poprosić ich o radę lub wsparcie, ewentualnie odmawiają,
  • Spędzanie z nimi czasu nie sprawia nam już przyjemności lub wprost boimy się z nimi rozmawiać,
  • Przyjaciel koliduje z innymi sferami naszego życia lub zmieniamy swoje życie, aby dostosować się do innych osób.

Co możemy łatwo zauważyć?

Może wydaje się, że nasz przyjaciel ma więcej problemów, niż inne znane nam osoby. A może przechodzi przez szczególnie trudny okres w swoim życiu i nie jest w stanie sobie z tym poradzić. Niezależnie od przyczyny zdarzenia, jeśli zauważymy u swojego przyjaciela któryś z tych znaków, powinna nam się zalapalić czerwona lampka. Musimy sobie wówczas odpowiedzieć na proste pytanie – czy to rzeczywiście przyjaźń? Mamy poważny problem, jeśli bliska nam osoba:

  • non stop się do nas odzywa lub wydaje się, że zawsze jest w kryzysie,
  • nigdy nie pyta, co u nas słychać, ani nie interesuje się naszym życiem,
  • ma niekończącą się listę potrzeb i oczekiwań,
  • nigdy nie jest dla nas do dyspozycji, kiedy potrzebujesz się wyżalić,
  • ma problemy zawsze większe, gorsze lub bardziej ekstremalne niż nasze,
  • używa manipulacji i fałszywego poczucia winy, kiedy nas przy nim nie ma,
  • rzadko cieszy się z naszego szczęścia i często zmaga się z zazdrością i zawiścią,
  • chce skupiać na sobie całą uwagę i próbuje zdominować każdą rozmowę,
  • nie wie, jak ruszyć w życiu do przodu lub po prostu odpuścić,
  • ma niską samoocenę i potrzebuje ciągłego zapewniania, że jest wspaniałym człowiekiem,
  • nie ma samoświadomości,
  • nigdy nie dziękuje nam za to, że jesteśmy przy nim.

Przyjaciel sieje emocjonalne spustoszenie. Co w takiej sytuacji robić?

Empatia i współczucie są niesamowitymi darami i umiejętnościami, które warto posiadać, ale czasami mogą one prowadzić do tego, że ludzie będą wykorzystywać naszą dobroć i hojność. Jeśli zdarza nam się to regularnie, może to być szczególnie wyczerpujące. Zwłaszcza wtedy, gdy jednocześnie należymy do ludzi wrażliwych.

Żadna przyjaźń nie jest warta narażania własnego zdrowia psychicznego lub dobrego samopoczucia i pozytywnego nastawienia do świata. Być może nie chcemy też całkowicie zrywać przyjaźni, zwłaszcza jeśli problemy przyjaciela są tymczasowe. Ważne jest jednak, aby przede wszystkim chronić siebie emocjonalnie. Oto kilka wskazówek, co robić, jeśli mamy w swoim otoczeniu emocjonalnie niszczących nas przyjaciół.

Powstrzymajmy się od naprawiania cudzego życia

Ludzie potrzebują zrozumienia i świadomości, że jesteśmy przy nich dla nich. Taki stan może przybierać różne formy – może to oznaczać zwykłe przytulenie, propozycję pójścia na kawę lub wspólny obiad, ale też telefon lub wysłanie SMS-a. To łatwe metody na okazanie przyjacielowi troski. Nie oznacza to jednak życia jego życiem i ciągłej konieczności rozwiązywania za niego jego życiowych problemów. Nie można zatem dopuścić, aby przyjaciel zrobił z nas swojego osobistego emocjonalnego terapeutę.

Bez względu na to, jak bardzo chcemy pomóc lub myślimy, że możemy coś dla drugiej osoby zrobić, musimy unikać pośpiesznego ratowania innych osób z opresji. Osoby przewlekle nieszczęśliwe lub dramatyzujące na temat wszystkiego będą prawdopodobnie miały za złe wszelkie podejmowane przez nas wysiłki. Co gorsza, po pozornym rozwiązaniu ich problemów natychmiast wymyślą nowe, które trzeba szybko naprawić. Błędne koło.

Najlepszą strategią jest okazywanie wsparcia przy jednoczesnym zrzuceniu z siebie całej odpowiedzialności na barki przyjaciela. Możemy nawet powiedzieć coś w stylu: „Jesteś mądrą osobą. Jestem pewien, że sobie z tym poradzisz i wyjdziesz z tego silniejszy niż kiedykolwiek„.

Metody alternatywne na emocjonalny ból

Jeśli chodzi o wsparcie i radę, tego typu oczekiwania to często zbyt duża odpowiedzialność. Jeśli nasz przyjaciel ciągle przychodzi do ciebie po radę, ma problemy z lękami lub wykazuje oznaki depresji, zasugerujmy delikatnie, by porozmawiał ze swoim lekarzem lub specjalistą od zdrowia psychicznego. Nie z nami.

To oczywiście godne podziwu, że chcemy być dobrym słuchaczem i współczującym przyjacielem, w końcu taka jest rola przyjaciół. Jednak jeśli bliska osoba zmaga się z głębokim bólem emocjonalnym, najlepszą rzeczą, jaką może zrobić, jest zasięgnięcie porady specjalisty.

Przyjaciele mogą zapewnić sobie pocieszenie i wsparcie, ale nie powinni być życiowymi doradcami. Upewnijmy się więc, że świadomie nie próbujemy przyjąć takiej roli w obawie przed odrzuceniem. Bycie przyjacielem nie oznacza kompetencji i posiadania pełnego wachlarza kwalifikacji.

Wzmocnij pozycję przyjaciela

W rozmowie z drugą osobą, która ma problemy, skupmy się na potrzebach przyjaciela i na tym, co jego zdaniem może pomóc w rozwiązaniu problemu. Nie ma nic złego w udzielaniu życiowych złotych rad, ale ostatecznie to on musi sam wymyślić, jak rozwiązać problemy w swoim życiu.

Przyjaciołom, którzy wciąż przychodzą do nas z tym samym problemem, przypomnijmy, że choć jesteśmy dla nich pod ręką, nie czujemy się na siłach, aby im pomóc, ponieważ oni wciąż narzekają na to samo. Tu warto zapytać, co ich zdaniem mogłoby poprawić ich nastawienie do życia. Jednak kluczowe jest umiejętne poprowadzenie rozmowy.

Trzeba wiedzieć, gdzie są nieprzekraczalne granice

Tak, należy zadbać o wytyczenie prostej granicy. Zadajmy sobie pytanie, ile czasu i energii naprawdę możemy poświęcić drugiej osobie? W tym stwierdzeniu w żadnym wypadku nie chodzi o bycie nieczułym czy samolubnym. Chodzi raczej o pewien zdrowy balans i uznanie własnej wartości, swoich ograniczeń i priorytetów w życiu.

Nie powoduje to z automatu, że nie możemy być dla tej osoby nadal dobrym przyjacielem bez poświęcania swojego życia. Silne poczucie własnej wartości w połączeniu ze zdrowymi ograniczeniami pomaga zapobiegać zaburzeniom równowagi w każdym związkach. Poza tym, jesteśmy to winni sobie, aby dobrze o siebie dbać.

Kiedy już uda nam się rozpoznać, że przyjaciel jest dla nas jednak emocjonalnie wyniszczający, ważne jest, aby ograniczyć ilość czasu, który razem spędzamy. W końcu od tego zależy przede wszystkim nasze zdrowie psychiczne. Jeśli nie chcemy zakończyć tej relacji, bo mimo wszystko nam na niej zależy, albo jeśli jest to współpracownik lub członek rodziny, musimy ustalić twarde granice.

Warto posłużyć się przykładem prosto z życia. Jeśli przyjaciel dzwoni późno w nocy, nie odbierajmy telefonu, lub jeśli odbierzemy, powiedzmy jej/mu z góry, że mamy tylko 10 minut. Gdy minie 10 minut, grzecznie zakończmy rozmowę i odłóżmy telefon. Być może trzeba będzie również ustalić granice dotyczące dzwonienia do nas w pracy, niezapowiedzianego pojawiania się w naszym domu czy innych barier, które – gdy pozwolimy na wiele – będą się przesuwać coraz dalej.

Dbajmy o siebie – przede wszystkim!

Kiedy regularnie pomagamy osobom, które drenują nas emocjonalnie, najlepszą rzeczą, jaką możemy zrobić dla siebie, jest przeciwdziałanie stresowi, którego doświadczamy w wyniku interakcji. Potrzebne będą pozytywne doświadczenia. Jeśli to możliwe, postarajmy się więc zrobić coś podnoszącego na duchu i inspirującego. Zastanówmy się, co może uwolnić nasz stres i pozwoli zapomnieć o cudzych kłopotach, którymi zaczęliśmy żyć. Dobra książka, może kąpiel, masaż, wypad do kina, kurs jogi lub spacer?

Kluczem jest regularne robienie czegoś, co powstrzyma nas od rozmyślania o cudzych problemach lub przejęciem inicjatywy w celu rozwiązania ich za kogoś. Zamiast tego zróbmy coś, co sprawi, że poczujemy się dobrze. Nie chcemy, aby emocjonalny ciężar obecności innych osób zniszczył resztę naszego dnia, roku, a nawet życia.

Potrzebny jest zdrowy dystans

Nie wszystkie przyjaźnie trwają wiecznie i to jest całkiem w porządku. Jeśli doszliśmy w naszej relacji do punktu, w którym czujemy się wykorzystywani i wkładamy więcej, niż otrzymujemy, może to czas, aby zacząć się dystansować. Ta decyzja może być szczególnie konieczna, jeśli przyjaciel ma wyjątkowo toksyczne cechy lub jest wprost osobą niebezpieczną dla nas.

Jeśli ktoś drenuje nas emocjonalnie do tego stopnia, że nasze życie jest nie do zniesienia dla nas samych, musimy zdać sobie sprawę z możliwości, że ta osoba nie pasuje do naszego życia w danej chwili. Jeśli tak jest, ważne jest, aby nabrać dystansu dla naszego własnego dobra.

Przyjaciel pyta, dlaczego już się nie spotykacie? Postawmy na szczerość. Delikatnie dajmy mu do zrozumienia, że była to trudna relacja, a ciągłe wspieranie go naszym kosztem powodowało jedynie stres, negatywne emocje i udrękę. W razie końca przyjaźni nie obwiniajmy się.

Co radzą specjaliści od emocji?

Jeśli mamy przyjaciela, który nas emocjonalnie – odważnie mówiąc – wykańcza, upewnijmy się, że robimy wszystko, aby zadbać o własne zdrowie psychiczne i emocjonalne. Nadal bądźmy oczywiście dobrze nastawieni do ludzi i empatyczni i współczujący. Jednak nie pozwólmy, aby inni ludzie wykorzystywali tę dobroć w celu siania spustoszenia w naszym stanie emocjonalnym.

Jeśli ten typ przyjaźni brzmi znajomo, upewnijmy się, że to my ustalamy granice, dbamy przede wszystkim o siebie i sugerujemy przyjacielowi wizytę u doradcy, gdy to wydaje się już konieczne. Jeśli nadal mamy problemy lub zmagamy się z okazywaniem nadmiernej troski, bo liczą się dla nas przede wszystkim inni ludzie, może to oznacząc, że to my potrzebujemy rozmowy z doradcą lub terapeutą.